[Flaptekst]: In 2013 werd de moeder van filmmaker Chantal Akerman ziek. Ze vloog terug van New York naar Brussel om voor haar te zorgen, en ondertussen schreef ze: ze schreef over haar jeugd, de ontsnapping van haar moeder uit Auschwitz waar ze niet over sprak, de moeilijkheid om van haar vriendin C. te houden, haar angst voor wat ze zou doen wanneer haar moeder zou overlijden. Tussen deze ontroerende en ontluikende fragmenten over haar leven plaatste ze stills uit haar films. Mijn moeder lacht is zowel een samenvatting van de themas waar Akerman zich gedurende haar hele leven mee bezighield, als een versie van de eenvoudigste en meest gecompliceerde liefdesrelatie van allemaal: die tussen een moeder en een dochter. Chantal Akerman (19502015) was een Belgische filmregisseur, scenarioschrijver en kunstenaar die afwisselend in Parijs en New York woonde. Haar invloed op de feministische en avant-gardecinema blijft ongeëvenaard. In 2022 verkoos het British Film Institute Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles tot beste film aller tijden. Een kunstwerk dat net zo zorgvuldig is gemaakt als een van Akermans films. The Guardian Mijn moeder lacht is zon roman: verwaarloosd, verstoord, maar zoveel wenselijker dan de boeken die keurig en goed zijn. Liberation Een complexe, mooie elegie voor twee mensen: de moeder van de auteur en de auteur zelf. Publishers Weekly Er is geen uitweg, niet voor Akerman en niet voor de lezer. Dat maakt het een huiveringwekkend goed boek. Dieuwertje Mertens, Het Parool
nl
en
