[Annotatie]: Meervoudig bekroond schrijver en dichter Rijneveld onderzoekt wat het betekent om te wonen. In taal die naar adem hapt en het zweet van het voorhoofd veegt, staat zijn derde dichtbundel als een huis.[Flaptekst]: In acht afdelingen onderzoekt Lucas Rijneveld wat het betekent om te wonen: in een huis, in jezelf en in verhoudingen tot anderen. Wie of wat heb je nodig om een compleet mens te zijn? In een van de gedichten wordt verhaald over het verlangenéén ruimte te zijn; iemand zoekt een brandtrap uit deze dag, trekt in plaats van een grijs vest een jongen aan. De vrees om iemand te worden die de ander niet kan hebben om de verkeerde mens om je beenderen te vormen vormt het grootste gevaar voor het maar al te herkenbare en hoopvolle verlangen naar groei. In een taal die naar adem hapt en het zweet van het voorhoofd veegt, staatKomijnsplitsers als een huis. In 2020 won Marieke Lucas Rijneveld de International Booker Prize voor De avond is ongemak. [ReviewQuote]: Deze dichtbundel heeft me werkelijk geen moment los gelaten. De woorden, de woordbeelden, de herhalingen namen me op sleeptouw en toen ik het allerlaatste gedicht had gelezen dacht ik alleen maar: ik hoop dat er nog heel lang, nog heel veel van hem gaat uitkomen [] Wat een ongelooflijk mooie bundel. Frits Spits in De Taalstaat 'Met zijn nieuwe en intussen al derder dichtbundel Komijnsplitsers onderzoekt de Nederlandse schrijver Marieke Lucas Rijneveld in acht afdelingen wat het betekent om te wonen () Hij gebruikt daarbij met veel schwung alle bandbreedtes van de taal.' In Komijnsplitsers is de taal werkelijk een feest. Nederlands Dagblad 'Marieke Lucas heeft een volkomen unieke stijl. Origineel en toch toegankelijk.' - Joris Linssens boeken top vijf Voortdurend blijft Komijnsplitsers steken en schuren, tussen de snik van een smartlap en de spotlach van een sprookje in, op een pachtgrond van de Grote Poëzie. **** Humo Rijnevelds gedichten steken de wankelmoedige een hart onder de riem. Janita Monna in Trouw Een poëzie als deze kun je alleen maar als een natuurverschijnsel ondergaan. Meander Magazine Rijneveld beschrijft lankmoedig en virtuoos wat het is om geen vanzelfsprekende plek in het leven te hebben, om niet per se te weten hoe een leven geleefd moet worden. Dat dit pure schoonheid oplevert is onmiskenbaar troostrijk. **** Maria Barnas in NRC Zijn virtuoze taal staat haaks op het snelle lezen waaraan we zo gewend zijn geraakt in het digitale tijdperk. () Je voelt de sturm-und-drang van een schrijver die alles wil zeggen over zichzelf en de twijfels waarmee hij de wereld probeert te trotseren. In de beste momenten - en die zijn talrijk - levert dat parels op. Koen van Boxem in De Tijd
nl
en
